سگهای نژاد هاسکی        

هاسکی یک اصطلاح عمومی برای سگی است که در مناطق قطبی، عمدتا و به طور خاص برای کار به عنوان سگ سورتمه استفاده می شود. این به یک نوع سنت شمالی اشاره دارد که به دلیل تحمل آب و هوای سرد و سرسختی کلی آن قابل توجه است. هاسکی‌های مسابقه‌ای مدرن که ویژگی‌های نژاد قطبی را حفظ می‌کنند (همچنین به عنوان هاسکی آلاسکایی شناخته می‌شوند) یک نژاد در حال تغییر از سریع‌ترین سگ‌ها هستند.

هاسکی‌ها همچنان در مسابقات سورتمه‌سواری و همچنین کسب‌وکارهای اکسپدیشن و تورهای سبک پیاده‌گردی و به‌عنوان وسیله‌ای برای حمل و نقل ضروری در جوامع روستایی استفاده می‌شوند. هاسکی ها همچنین به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شوند و گروه های حمایتی برای یافتن خانه های حیوانات خانگی جدید برای سگ های بازنشسته مسابقه ای و ماجراجویی تلاش می کنند.

تاریخچه

تقریباً تمام قرابت ژنتیکی سگ ها به گرگ خاکستری به دلیل آمیختگی این دو گونه است. با این حال، چندین نژاد قطبی نیز به دلیل آمیختگی، نزدیکی ژنتیکی با گرگ تایمیر منقرض شده در شمال آسیا وجود دارند: سگ هاسکی سیبری و سگ گرینلند (که همچنین از نظر تاریخی با جمعیت های انسانی قطب شمال مرتبط هستند) و تا حدودی، شارپی. و اشپیتز فنلاندی. نمودار ترکیبی سگ گرینلند بهترین تناسب 3.5 درصد مواد ژنتیکی مشترک را نشان می دهد. با این حال، نسبت اجداد بین 1.4٪ و 27.3٪ با داده ها مطابقت دارد و نشان دهنده اختلاط بین گرگ Taimyr و اجداد این چهار نژاد با عرض جغرافیایی بالا است.

این نفوذ می‌توانست سگ‌های اولیه‌ای را که در عرض‌های جغرافیایی بالا زندگی می‌کردند، با تنوع فنوتیپی برای سازگاری با محیط جدید و چالش برانگیز فراهم کند و به طور قابل‌توجهی به رشد هاسکی کمک کند. همچنین نشان دهنده این است که اصل و نسب نژادهای سگ امروزی از بیش از یک منطقه می آید.

استفاده از کلمه هاسکی

اصطلاح "هاسکی" اولین بار در اواسط تا اواخر دهه 1700 مورد استفاده قرار گرفت. در این زمان، "Esquimaux" یا "Eskimo" یک اصطلاح رایج برای ساکنان قطب شمال قبل از کلمبیا در آمریکای شمالی بود. چندین جایگشت گویشی از جمله Uskee، Uskimay و Huskemaw مورد استفاده قرار گرفت. بنابراین، سگ‌هایی که توسط مردم قطب شمال استفاده می‌شد، سگ‌های هاسکی، سگ‌های هاسکی و در نهایت به سادگی سگ‌های هاسکی بودند.[9][10] مهاجران کانادایی و آمریکایی که به خوبی از جغرافیای روسیه آگاه نیستند، بعداً این کلمه را به سگ‌های سورتمه چوکوتکا که از روسیه وارد می‌شد، تعمیم دادند، بنابراین اصطلاح هاسکی سیبری را به وجود آوردند.

مشخصات

هاسکی ها پرانرژی و ورزشکار هستند. آنها بر خلاف بسیاری از سگ‌های سورتمه سرعتی مدرن که از نژادهای سگ شکاری و اشاره گر و سگ‌های دونده اصیل که این ویژگی‌ها را ندارند یا حفظ می‌کنند، به دلیل سرسختی و تحمل در هوای سرد متمایز می‌شوند. به همین ترتیب، آنها از لایکا متمایز می شوند، زیرا آنها برای هدف اصلی شکار حیوانات شکار و شکار توسعه نیافته اند.

هاسکی ها به طور معمول دارای یک پوشش دولایه ضخیم هستند که ممکن است در رنگ های مختلف باشد. پوشش دوتایی عموماً هاسکی ها را در برابر زمستان های سخت محافظت می کند و بر خلاف آنچه اکثراً معتقدند، می توانند در آب و هوای گرم تر زنده بمانند. در آب و هوای گرم تر، هاسکی ها تمایل دارند به طور مرتب زیرپوش خود را بریزند تا بدن خود را خنک کنند. هاسکی ها علاوه بر ریزش مو، عادات غذایی خود را بر اساس فصل کنترل می کنند. در آب و هوای سردتر، آنها تمایل به خوردن مقادیر سخاوتمندانه غذا دارند که باعث می شود هضم آنها گرما تولید کند، در حالی که در آب و هوای گرم، کمتر غذا می خورند. چشمان آنها معمولاً آبی کم رنگ است، اگرچه ممکن است قهوه ای، سبز، آبی، زرد یا هتروکرومیک نیز باشد. هاسکی نسبت به سایر نژادها بیشتر مستعد ابتلا به یووئیت است

نژاد های هاسکی

هاسکی آلاسکا   

متداول ترین سگ مورد استفاده در مسابقات سورتمه سگ، هاسکی آلاسکا یک مونگرل (سگ نژاد میکس یا مخلوط) است که به طور خاص برای عملکرد خود به عنوان یک سگ سورتمه پرورش داده شده است. هاسکی مدرن آلاسکایی منعکس کننده 100 سال یا بیشتر تلاقی با پوینتر انگلیسی ، ژرمن شپرد ، سالوکی و سایر نژادها برای بهبود عملکرد خود است. آنها معمولاً بین 18 تا 34 کیلوگرم وزن دارند و ممکن است خزهای متراکم یا براقی داشته باشند. هاسکی های آلاسکا شباهت کمی به نژادهای هاسکی معمولی دارند که از آنها سرچشمه گرفته اند.

مالاموت آلاسکا    

مالاموت آلاسکا یک نژاد بزرگ از هاسکی است که در ابتدا به دلیل قدرت و استقامت برای حمل محموله های سنگین به عنوان سگ سورتمه و سگ شکاری پرورش داده شد. شبیه سایر نژادهای قطب شمال مانند هاسکی، اشپیتز، سگ گرینلند، سگ اسکیمو کانادایی، هاسکی سیبری و ساموید است.

هاسکی لابرادور  

لابرادور هاسکی در بخش لابرادور در استان نیوفاندلند و لابرادور کانادا منشا گرفته است. این نژاد احتمالاً با اینوئیت‌هایی که در حدود سال 1300 پس از میلاد به کانادا آمده بودند، وارد این منطقه شدند. علیرغم نام، هاسکی های لابرادور با سگ لابرادور رتریور نسبتی ندارند، اما در واقع نزدیکترین سگ به سگهای اسکیمو کانادایی هستند. تخمین زده می شود که 50 تا 60 هاسکی لابرادور در جهان وجود داشته باشد.

هاسکی سیبری (سیبرین هاسکی)   

هاسکی سیبری کوچکتر از مالاموت آلاسکایی است که ظاهری مشابه دارد ولی بیشتر از یک مالاموت، سورتمه های سنگین تری را می کشد. نوادگان سگ‌های سورتمه چوکوتکا که توسط مردم بومی چوکچی سیبری، مردمی با منشأ پالئوسیبری، در حدود سال 2000 قبل از میلاد پرورش و مورد استفاده قرار گرفتند و در اوایل دهه 1900 به آلاسکا وارد شدند، به عنوان سگ‌های کار و سگ‌های سورتمه مسابقه‌ای در آلاسکا در سراسر دهه 1910، اغلب بر مسابقات آلاسکا مسلط بود. آنها بعدها پس از محبوبیتی که از پخش  فیلم Serum run to Nome در سال 1925 به دست آمد به طور گسترده توسط موشرهای تفریحی و علاقه مندان به سگ های نمایشی در ایالات متحده و کانادا به عنوان هاسکی سیبری پرورش یافتند. سیبرین هاسکی ها 50 تا 60 سانتی متر ارتفاع، و  وزنی بین 16-23 برای ماده ها، 20- کیلو27 برای نرها وزن دارند و به طور انتخابی هم برای ظاهر و هم برای توانایی کشیدن سورتمه پرورش داده شده اند. امروزه آنها هنوز هم به طور منظم به عنوان سگ سورتمه توسط قایقران های رقابتی، تفریحی و راهنمای تور استفاده می شوند.

خلق و خو

سگهای نژاد هاسکی پر انرژی، با هوش، اجتماعی و علاقمند به کندن زمین و برف هستند. این سگها با انسان ها، کودکان ولی سایر سگها رفتاری بسیار دوستانه داشته و سگهایی تا حدی لجباز و سرسخت هستند. به دلیل انرژی بسیار زیاد، نیاز به ورزش و پیاده روی فراوان دارند. این سگها به خوبی با آب و هوای سرد سازگار هستند ولی نسبت به گرما حساس بوده و در هوای گرم حتما باید در محل نگهداری به کولر و آب خنک و سایه خنک دسترسی داشته باشند. ریزش موی فصلی در هاسکی ها قابل توجه است. این سگها برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیستند و همچنین سگهای مناسبی برای اولین تجربه حیوان خانگی به شمار نمیروند.

مشکلات سلامتی

مشکلات چشمی:

هاسکی ها ممکن است مشکلات سلامت چشمی مانند آب مروارید، دیستروفی قرنیه و آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) داشته باشند. آب مروارید می تواند باعث نابینایی شود اما ممکن است با جراحی اصلاح شود. دیستروفی قرنیه وضعیتی است که در آن قرنیه کدر می شود و در بسیاری از مواقع این تیرگی مانع بینایی نمی شود و نیازی به درمان نیست. PRA یک بیماری دژنراتیو است که باعث نابینایی می شود. پرورش دهندگان معتبر این بیماری ارثی را غربالگری می کنند تا از بروز آن در نسل های آینده جلوگیری کنند. در حالی که هیچ درمانی برای PRA وجود ندارد، یک سگ می تواند خود را با نابینایی سازگار کند و همچنان زندگی شادی داشته باشد.

بیماری فون ویلبراند (vWD):

این یک اختلال خونریزی دهنده است که ناشی از کمبود پروتئین مورد نیاز برای لخته شدن خون است. علائم همیشه تا زمانی که خونریزی طولانی مدت (به عنوان مثال، پس از تولد، آسیب یا جراحی) را تجربه نکنند، ظاهر نمی شوند. توله سگ شما می تواند برای این اختلال غربالگری شود، و اگر هاسکی شما آن را دارد، مطمئن شوید که دامپزشک شما می داند تا داروهایی را که در لخته شدن خون اختلال ایجاد می کنند تجویز نکنند.

دیسپلازی هیپ: هاسکی های سیبری ممکن است به دلیل تغییر شکل ژنتیکی حفره ران از دیسپلازی هیپ رنج ببرند. علائم شامل لنگیدن، ناتوانی یا تمایل به پریدن، کندتر از حد معمول بلند شدن یا از دست دادن توده عضلانی ران است. بسته به شدت، درمان ها شامل کنترل وزن، مکمل ها، تجویز دارو یا جراحی است. جراحی اصلاح این بیماری باید در زمان مناسب توسط دامپزشک انجام شود. این جراحی در کلینیک دامپزشکی دکتر مکرم انجام میگیرد.

کمبود روی: هاسکی سیبری ممکن است دچار عفونت پوستی به نام درماتوز پاسخگو به روی شود، که به این دلیل اتفاق می‌افتد که یا روی کافی در رژیم غذایی خود ندارد یا به درستی آن را جذب نمی‌کند. دامپزشک شما می تواند مقدار مناسبی از روی را که باید به رژیم غذایی هاسکی شما اضافه شود برای رفع این عارضه تجویز کند.

بیماری پوستی خود ایمنی: این بیماری پوستی Emphigus foliaceus نامیده می شود و در هاسکی سیبری شایع است و از حدود 4 سالگی شروع می شود. ممکن است منجر به ریزش مو در گوش، بالای بینی و روی کف پا شود. برخی از سگ ها پوسته ریزی دارند و اگر سگ شما روی آن خراش دهد، باکتری ها می توانند وارد پوست باز شده و باعث عفونت شوند. برخی از درمان ها شامل استفاده از کرم ضد آفتاب بدون روی در نواحی آسیب دیده قبل از قرار گرفتن در معرض نور خورشید است، زیرا نور خورشید می تواند وضعیت را بدتر کند.

صرع: صرع اغلب یک بیماری ارثی است و زمانی که هاسکی بین 3 ماه تا 3 سال دارد خود را نشان می دهد. اگر هاسکی شما مستعد ابتلا به صرع است، احتمالاً داروهایی برای مدیریت تشنج برای آنها تجویز می شود. اگر هاسکی شما تشنج می کند، با دامپزشک اورژانس تماس بگیرید و مطمئن شوید که نمی تواند به خود آسیب برساند.